“Цасан ширхэгийн талст

бүр уран дүрслэлийн гайхамшиг бөгөөд  бүгд өөр хэлбэр
дүрстэй байдаг. Цасан ширхэг хайлахад тэрхүү
уран хээ хуар алга болж, ямар ч ул мөр үлддэггүй”.
Энэ үгийг амьдралынхаа нэлээд хэсгийг цасан ширхэг
судалж, фото зургийг ньавч байсан АНУ-ийн иргэн
Вилсон А.Бентли хэлсэн юм.
Тэрээр тариачин байсан ч өөрийгөө сайн боловсруулдаг
байсан бөгөөд 1885 онд дуран авайгаар цасан ширхэгийг
томруулан зургийг нь авсан нь энэ судалгааны эхлэл
болсон юм.
Үүнийг фотоаппаратанд тохируулан суурилуулсан дуран
авайны тусламжтайгаар авчээ. Бентли амьдралынхаа
туршид 5000-аас илүү их цасан ширхэгийн зураг авсан
бөгөөд нэг хэсгийг нь хэвлүүлжээ.
Энэ цасан ширхэг бүр нь өөр хоорондоо огт адилгүй
байхыг ажигласан байна.
Ямар ч зүйлийн эхний алхам нь дараагийн алхмынхаа суурь нь
болж өгдөг хойно Японы Хоккайдогийн их сургуулийн физикч
Юкичиро Накаяа дараагийн алхмыг хийж 1932 оноос эхлэн
судалгаа хийж эхэлжээ.
Хоккайдо дахь уулсын цасыг судлан хэдхэн жилийн
дотор 3000 гаруй зураг авсан байна.
Тэрээр цасан ширхэгүүдийг хэлбэрийнх нь
дагуу ангилахаар оролджээ.

Накаяа ч цасан ширхэг бол
“тэнгэрээс ирж байгаа захиа”
гэж үздэг байж.
Одоо ч гэсэн цасан ширхэгийг үргэлжлүүлэн
судалсаар байна.